• Home
  • Country
    • กัมพูชา
    • ไทย
    • บรูไน ดารุสซาลาม
    • ฟิลิปปินส์
    • มาเลเซีย
    • เมียนมาร์
    • ลาว
    • เวียดนาม
    • สิงคโปร์
    • อินโดนีเซีย
  • About
  • Contact
หัวข้อ
ลำดับประวัติศาสตร์ศิลปะเขมร
สถาปัตยกรรมกัมพูชาหรือเขมร
    แบบแผนการสร้างสถาปัตยกรรมขอม
สมัยก่อนเมืองพระนคร (Pre-Angkorian period)
    อาศรมมหาฤาษี (Asram Maharosei)
    ศิลปะแบบพนมดา (Phnom Da Style)
    กลุ่มปราสาทซ็อมโบร์ไพรกุกห์ หรือ สมโบร์ไพรกุก (Sambor Prei Kuk)
    ปราสาทอันแดต (Prasat Andaet)
    ปราสาทตาว (Prasat Tao)
    ปราสาทเยียยปวน(Prasat Yeai Poeun / Prasat Yeay Poeun)
    ปราสาทด็อมแร็ย-กรับ (Prasat Damrei Krap)
สมัยเมืองพระนคร (Angkorian period)
ประติมากรรมเขมร
ศิลปะกัมพูชา

ลำดับประวัติศาสตร์ศิลปะเขมร

54321   14 มิถุนายน 2568

           ศิลปะเขมร หรือ ศิลปะขอม(Khmer Art) มีความหมายถึงศิลปะในประเทศกัมพูชาและดินแดนใกล้เคียงในปัจจุบัน ครอบคลุมระยะเวลาระหว่างประมาณคริสต์ศตวรรษที่ 9-15  ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่อาณาจักรขอม (Khmer Kingdom) หรือ จักรวรรดิเขมร(Khmer Empire) ได้ก่อตั้งขึ้นเมื่อปีค.ศ.802 โดยพระเจ้าชัยวรมันที่ 2 (King Jayavarman II) เป็นการเริ่มต้นการปกครองแผ่นดินในฐานะเทวราชา(devaraja) และทรงสร้างเมืองมเหนทรบรรพต หรือ มเหนทรปุระ บนภูเขาพนมกุเลนเป็นราชธานีแห่งแรกของอาณาจักรขอม ก่อนที่ในภายหลังจึงได้ย้ายไปยังเมืองหริหราลัย หรือ เมืองยโศธรปุระ (ปัจจุบันคือเมืองเรอลั้วะ จังหวัดบันเตียเมียนเจย)
            ศาสตราจารย์ หม่อมเจ้าสุภัทรดิศ ดิศกุล ได้กล่าวไว้ในหนังสือ ประวัติศาสตร์ศิลปะประเทศใกล้เคียง อินเดีย , ลังกา , ชวา , จาม , ขอม , พม่า , ลาว  ความตอนหนึ่งว่า วิวัฒนาการของศิลปะขอม โดยเฉพาะอย่างยิ่งสถาปัตยกรรมสืบเนื่องติดต่อกันอย่างเห็นได้ชัด และต่อไปตามลำดับคือ ลวดลายเครื่องประดับ ภาพสลักนูนต่ำ และประติมากรรมลอยตัว และทุกครั้งก็จะย้อนกล่าวตั้งแต่กลางพุทธศตวรรษที่ 12 (คริสต์ศตวรรษที่ 7) ลงไปจนถึงกลางพุทธศตวรรษที่ 18 (คริสต์ศตวรรษที่ 13) นักปราชญ์ฝรั่งเศสได้แบ่งศิลปะขอมออกเป็น 14 สมัย ดังต่อไปนี้คือ129
1. สมัยพนมดา (Phnom Da) เฉพาะประติมากรรม ราวพ.ศ. 1100-50
2. สมัยสมโบร์ (Sambor) ตรงกับสมัยพระเจ้าอีศานวรมันที่ 1 ราวพ.ศ. 1150-1200
3. สมัยไพรกเมง (Prei Kmeng) ราวพ.ศ. 1200-50
4. สมัยกำพงพระ (Kampong Prah) ราวพ.ศ. 1250-1350 อาณาจักรขอมแยกออกเป็นแคว้นเจนละบกและเจนละน้ำ
5. สมัยกุเลน (Kulen) ตรงกับสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 2 ราวพ.ศ. 1350-1400 พระองค์ทรงรวบรวมอาณาจักรขอมเข้าเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
6. สมัยพระโค (Prah Ko) ตรงกับสมัยพระเจ้าอินทรวรมันที่ 1 ราวพ.ศ. 1400-50
7. สมัยบาแค็ง (Bakheng) ตรงกับสมัยพระเจ้ายโศวรมันที่ 1 ทรงสร้างเมืองพระนคร(Angkor) ราวกลางพุทธศตวรรษที่ 15
8. สมัยเกาะแกร์ (Koh Ker) ตรงกับสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 4 ราวพ.ศ. 1450-1500
9. สมัยแปรรูป (Pre Rup) ตรงกับสมัยพระเจ้าราเชนทรวรมัน ราวพ.ศ. 1500
10. สมัยบันทายสรี (Banteay Srei) ราวพ.ศ. 1500-50
11. สมัยคลัง (Khleang) ราวพ.ศ. 1500-50
12. สมัยบาปวน (Baphuon) ราวพ.ศ. 1550-1650 ครึ่งแรกตรงกับสมัยพระเจ้าสุริยวรมันที่ 1
13. สมัยนครวัด (Angkor Vat) ตรงกับสมัยพระเจ้าสุริยวรมันที่ 2 ราวพ.ศ. 1650-1700
14. สมัยบายน (Bayon) ตรงกับสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 พระองค์ทรงสร้างเมืองพระนครหลวงหรืออังกอร์ธม ราวพ.ศ. 1700-50

             การแบ่งลำดับศิลปะขอมดังกล่าว ได้รับการยอมรับอย่างแพร่หลายในปัจจุบัน แม้ว่าภายหลังมีการเพิ่มเติมสมัยที่ 15 คือ สมัยหลังบายน (Post Bayon) ราวพ.ศ.1786- 1974 (ตรงกับค.ศ.1243–1431) ซึ่งเป็นช่วงปลายสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 7

            อย่างไรก็ตาม ในที่นี้จึงขอสรุปการแบ่งลำดับทางศิลปะและสถาปัตยกรรมขอม ตามข้อมูลตำราและเอกสารที่นักวิชาการตะวันตกได้กำหนดสมัยต่างๆ โดยแบ่งออกเป็น 2 สมัยใหญ่ๆคือ สมัยก่อนเมืองพระนครและสมัยเมืองพระนคร ซึ่งลำดับปีคริสต์ศักราชอาจแตกต่างกันบ้างเล็กน้อย ดังนี้

สมัยก่อนเมืองพระนคร(Pre-Angkorian  period) คริสต์ศตวรรษที่ 6-9
         ช่วงระยะเวลาตั้งแต่อาณาจักรฟูนัน จนถึงอาณาจักรเจนละ ก่อนสถาปนาเมืองยโศธรปุระ หรือ “เมืองพระนคร” หรือ “อังกอร์(Angkor)” เป็นราชธานี  แบ่งเป็น 5 สมัย ได้แก่
1.    ศิลปะแบบพนมดา (Phnom Da Style)                         ประมาณ ค.ศ.547-ค.ศ.607 
2.    ศิลปะแบบสมโบร์ไพรกุก (Sambor Prei Kuk Style)1    ประมาณ ค.ศ.607-ค.ศ.657 
3.    ศิลปะแบบไพรกเมง (Prei Khmeng Style) 2                ประมาณ ค.ศ.642-ค.ศ.707
4.    ศิลปะแบบกำปงพระ (Kompong Preah Style)             ประมาณ ค.ศ.713-ค.ศ.807
5.    ศิลปะแบบกุเลน (Kulen Style)                                    ประมาณ ค.ศ.827-ค.ศ.877 

สมัยเมืองพระนคร(Angkorian  period) คริสต์ศตวรรษที่ 9-13
         ช่วงระยะเวลาตั้งแต่เมืองพระนครเป็นราชธานี จนถึงสิ้นสุดการสร้างเมืองพระนครหลวง หรือ “นครธม” หรือ “อังกอร์ธม(Angkor Thom)” ในรัชกาลพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 แบ่งเป็น 9 สมัย ได้แก่
     6.    ศิลปะแบบพระโค (Prah Ko / Preah Ko Style) 3       ค.ศ.877-886 
     7.    ศิลปะแบบบาแค็ง (Bakheng Style)                          ค.ศ.889-923
     8.    ศิลปะแบบเกาะแกร์ (Koh Ker Style)                         ค.ศ.921-944
     9.    ศิลปะแบบแปรรูป (Pre Rup Style)                            ค.ศ.944-968
    10.    ศิลปะแบบบันทายสรี (Banteay Srei Style)4            ค.ศ.967-1000 
    11.    ศิลปะแบบคลัง (Khleang Style) 5                            ค.ศ.968-1010
    12.    ศิลปะแบบบาปวน (Baphuon Style)                         ค.ศ.1050–1080
    13.    ศิลปะแบบนครวัด (Angkor Wat Style) 6                  ค.ศ.1080–1175  
    14.    ศิลปะแบบบายน (Bayon Style)                               ค.ศ.1181–1243 


1   ในภาษาเขมรเรียกว่า “ซ็อมโบร์ไพรกุกห์”  
2   ในภาษาเขมรเรียกว่า “เปร็ย-กะเมง”
3   ในภาษาเขมรเรียกว่า “เปรี๊ยะโก”
4   ในภาษาเขมรเรียกว่า “บ็อนเตียซเร็ย”
5   ในภาษาเขมรเรียกว่า “คแล็ง”
6   ในภาษาเขมรเรียกว่า “โนโกวัด”

คำค้นยอดนิยม

ศิลปะขอมในประเทศไทย หรือ ศิลปะลพบุรี (Lopburi Art) ประติมากรรมบรูไน ศิลปะวิคตอเรีย ศิลปะไทย ศิลปะบรูไน ดารุสซาลาม จิตรกรรมไทย ปราสาทพระโค เรนา เจดีย์ ศิวนาฏราช สกุลศิลปะปาละวะ ประติมากรรม ธรรมจักรและกวางหมอบ สัตตบรรณ ประติมากรรมอยุธยา ประติมากรรมพม่า ศิลปะแบบสมโบร์ไพรกุก ศิลปะแบบไพรกเมง จิตรกรรม บรูไน ประติมากรรมฟิลิปปินส์ ธรรมจักร ประติมากรรม อินโดนีเซีย ศิลปะอาเซียนคือ ผู้เขียน ศิลปะเเบบสื่อผสมของบรูไน -1 ประติมากรรมอินโนนีเซีย เหรา

ข้อมูลจากหนังสือศิลปะอาเซียน ของ รศ.ปิยะแสง จันทรวงศไพศาล อาจารย์ประจำภาควิชาทฤษฎีศิลป์ คณะจิตรกรมประติมากรรมและภาพพิมพ์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ผู้เชี่ยวชาญด้านประวัติศสตร์ศิลป์ของอาเซียน

Copyright © All rights reserved | This template is made with by Colorlib